Bugün çok değerli bir öğrenciminin ailesini hastanede ziyaret için taksiye bindim. Taksici yirmi beş yaşlarında, eşine az rastlanır kibarlıkta efendi bir genç delikanlı.
Sohbet esnasında “Abla sen doktor musun ?” diye bir soru sordu. Şaşırdım! “Doktor olmayı çok istemiştim ama olmadı. İyiki de olmamışım. Şimdi yaptığım işten çok memnunum” dedim.
“Ne iş yapıyorsunuz?” dediğinde, Kanada Kültür Merkezi’nde çalıştığımı ve Kanada eğitimini tanıtım amacıyla seminerler verdiğimi, yazılar yazdığımı ve öğrencilere koçluk yaptığımı anlattım.
Taksici: “Abla, şimdi sen kendini daha çok Kanadalı mı, yoksa Türkiyeli mi hissediyorsun?” dedi.
Şimdiye kadar hiç kimse bana bu soruyu bu kadar yürekten sormamıştı.
– Kanada’ya on dört yaşında gittim ve on yedi yıl kaldım. Üniversiteyi Kanada’da bitirip çalışma hayatına Kanada’da atıldım. Eşimle Kanada’da tanıştım. İki çocuğum da Kanada’da doğdu. Sence ben daha çok nereliyim?
– Abla sen daha çok Kanadalısın. Peki memnun musun oraya gittiğine?
Bu soru karşısında düşüncelere daldım. Türkiye’de kalsaydım sanırım üç dil konuşuyor olmayacaktım. Muhtemelen dünyada oldukça saygın yeri olan bir üniversiteden mezun olamayacaktım. Belki yazarlığa hiç başlayamayacaktım. Bunun için Kanada’ya minnettarım.
Kanada’da liseden itibaren muhteşem bir eğitim deneyimi yaşadım. Türkiye’de de başarılı bir öğrenciydim, fakat Kanada, öğrenciye uygun eğitim sistemi sayesinde beni daha da yukarılara taşıdı.
Kanada’ya geldiğimde tek kelime Fransızca bilmezken yedi ay gibi kısa bir eğitim döneminden sonra bıraktığım yerden, yani lise ikinci sınıftan devam ettim. Lisedeki müdürlerden öğretmenlerime, rehber hocamdan arkadaşlarıma kadar herkese büyük bir vefa borcum var. Kısa bir zamanda o kadar harika bir motivasyon duvarı ördüler ki, sonradan öğrendiğim Fransızca gibi ağır bir dilde eğitim veren lisenin üçüncüsü olmuştum.
Quebec eğitim sisteminde üniversiteye hazırlayan CEGEP ve ardından üniversite…
Ecole des Hautes Etudes Commerciales’tan mezun oldum. Kendi alanında dünyada ilk onlarda yer alan bir üniversite.
Kanada’da eğitim deneyimim sayesinde, şimdi, Türkiye’den Kanada’ya eğitim için gitmeye hazırlanan öğrencilerin yaşadığı bütün korkuları, endişeleri, heyacanları, beklentileri ve hırsları çok iyi anlıyorum. İşin en güzel yanı ise, bu deneyimi yaşamak için yola çıkan öğrencilere ve ailelerine koçluk yapıyorum.
Bir yanıt bırakın